Redactie - 29 november 2019
Zo’n 657.000 vluchten zorgen er jaarlijks voor dat passagiers van en naar Nederland herenigd worden met familie, goed terecht komen op hun vakantiebestemming of in staat zijn om zaken te doen in het buitenland. Behalve het bedienen van de passagiers door het cabinepersoneel, gebeurt er veel meer aan boord. Twee oud-pursers lichten een tipje van de sluier op.
Jo Nieuwenhuizen (50) heeft drieëntwintig jaar gewerkt als purser bij KLM. Ze werkt nu als vrouwencoach.
Een van de dingen die haar nog altijd is bijgebleven, is de vlucht van Amsterdam naar Curaçao bijna twintig jaar geleden. “Boven de oceaan kwam er vanuit de cockpit een mededeling dat één van de vier motoren van de Boeing 747 uitgevallen was, maar dat het geen probleem was om verder te vliegen op drie motoren”, legt Nieuwenhuizen uit. “De sfeer sloeg om. Grote stoere mannen veranderde in kleine bange jongetjes. Het cabinepersoneel onderling maakte zich vooral zorgen over een mogelijke tussenlanding in New York, waar het op dat moment hartje winter was. Uiteindelijk zijn we uitgeweken naar Sint Maarten, waar iedereen last-minute ondergebracht werd in hotels.”
Toen ze daarna nog een drankje ging doen met de crew om de adrenaline te laten zakken, bleek de situatie met de motoren niet zo onschuldig zijn geweest als ze dacht.
“Vanwege het noodweer verbruikte het vliegtuig veel meer kerosine, dus het was nog maar de vraag of we Sint Maarten zouden halen”, legt de oud-KLM‘er uit. “Het had zomaar af kunnen lopen met een noodlanding. Of erger.”
Ook de vlucht vanuit Paramaribo Suriname terug naar Nederland, heeft een diepe indruk achtergelaten. “We stonden klaar om te vertrekken toen er een week te vroeg geboren baby met een open buikje aan boord werd gebracht met de vraag of het mee mocht vliegen. Het baby’tje was vanuit de jungle met een helikopter naar het vliegveld gevlogen met een paramedisch team. De vader en moeder waren nog maar 16 jaar oud en hadden geen paspoort en oma vloog met de baby mee.”
Dat was een moeilijk besluit voor haar. “Uiteindelijk heeft het cabinepersoneel de couveuse aan een soort console vastgemaakt in de business klas”, vertelt de oud purser uit. “Bij vertrek werd er direct een bericht gestuurd naar Schiphol, zodat er een ambulance klaar zou staan om de baby tien uur later op te vangen. In plaats daarvan stond de marechaussee klaar voor een drugscheck. Een van die mannen zei zelfs dat het misschien in de buik van het baby’tje kon zitten.”
Yacintha Pex (47) heeft vijftien jaar gewerkt bij verschillende vliegtuigmaatschappijen en de luchtmacht. Haar man heeft ze ontmoet tijdens een vlucht. Zij is in 2014 gestopt. Ook zij werkt nu als coach.
“Deze vrouw had in de businessclass champagne of Prosecco zitten tanken”, zegt Pex lachend. “Aan boord komen bubbels vanwege de luchtdruk tien keer zo hard aan. Vervolgens kwam ze bij de crew staan babbelen in het Frans, terwijl ze haar hondje aaide. Echter was ze zo dronken dat ze niet doorhad dat ze de achterkant van het hondje aan de voorkant droeg en dus constant de kont van het hondje aaide. Als ik mensen tegenkom van die vlucht, gaat het altijd nog over die mevrouw met dat hondje.”
“Er zat een keer een meisje aan boord, waarvan de zus overleden was op vakantie”, vertelt de oud-purser. “Het zusje werd onderin vervoerd bij de bagage. Op zo’n moment ben je niet bezig met koffie of thee uitdelen en het iedereen naar de zin maken. Dat besteed je uit. Ik ben er de gehele vlucht geweest voor psychische hulpverlening.”
“Vanuit Afrika vloog ik met niet-Nederlandse passagiers richting Mekka“, legt Pex uit. “Deze mensen zijn nog nooit van huis geweest, laat staan dat ze in vliegtuig hebben gezeten. Ze hebben hun hele leven voor de bijzondere reis gespaard en stappen in het vliegtuig als ze oud en fragiel zijn. Dan moet je best even lachen als ze geen idee hebben hoe het toilet werkt of preventief hun zwemvest aantrekken.”
Tijdens haar carrière moest ze op veel verschillende plekken overnachten. “Het meest bizarre was toch wel die ene keer in Brazilië. Alle hotels waren volgeboekt, omdat het een populaire vakantiebestemming was, waardoor we in een hoerenhotel werden gestopt.” Ook aan een hotel in Afrika heeft ze nog een herinnering. “Dat hotel was half af. Je moest echt goed opletten, want als je de verkeerde kant opliep, viel je gewoon van het gebouw af.”
Gelukkig kun jij zelf kiezen waar je wilt slapen. Ga je naar Brazilië dan zul je in Hotel 0031 Dunelodge niet voor onverwachte verrassingen komen te staan. Het hotel is een aanrader, zo schrijft de heer Van Oosten in zijn review: ‘Heerlijk relaxt verblijf gehad, superschoon en een mooie tuin. Alles is tot in de puntjes geregeld, personeel staat voor alles klaar. Ook lekker kleinschalig, veel persoonlijke aandacht. Kortom, als regelmatige Braziliëganger kom ik zeker terug.’
Pex vertelt: “Toen het net verboden was om te roken in het vliegtuig, deden mensen die stiekem op het toilet. Vervolgens bleef de sigaret drijven of lag in het afvalbakje te smeulen. Op de luchthaven van aankomst werden deze mensen overgedragen aan de politie. In sommige landen was dit zo streng, dat je als roker zijnde verhoord werd door de marechaussee.”
Vanuit je hotel het strand op? Dat kan bij het Hotel Holland-House Beach op Sint Maarten. Of doe je dat liever in Brazilië? Dan is een slapen in Hotel Iberostar Praia do Forte een goede keus!
Bron: ANP